आमची स्वप्ने

poket मनी

जीवनात काही बनण्यासाठी आपल्या वडिलांनी, पालकांनी रक्ताचे पाणी केलेले असते. हसत, खेळत  यातना, वेदना सहन करत मरमर कष्ट करून त्यांनी लावलेल्या रोपट्याचा वृक्ष बनण्यासाठी आपले घरचे जातात असतात. मात्र आपण, त्यांना एक रुपया तरी आणून देऊ शकतो का ? मग अनास्त्व अवाजवी खर्च करून, पैसे मनमानेल तसे उधळून कुठलं जागतिक सुख आपण मिळवतो ? एका मृगजळ आयुष्याचे बनवून टाकतो आणि स्वतः मौलिक  आयुष्य त्याच्यापाठी खर्च करत बसतो. आणि जेव्हा आपण सगळं हरलेलो असतो तेव्हापाठी आधारवड आपल्या पालकांचाच असतो ना ! पैसे आपण कमवलेले असले तरी ते मिजास करत वायफळ खर्च न करता आपल्या घरच्यांना सुख देयला हवे. अन जर घरचेच अजूनही पाकिटात पैसे कोंबत असतील तर बचत करायला हवी, नाहीतर बंगल्यात राहणार्याची सवय जडलेल्या इसमास झोपडीत राहवे लागेन. भविष्य त्याला मिणमिणत्या दिव्याच्या अंधुक उजेडात कांदा-भाकर खात दिवस कंठत काढावे लागतील.

तेव्हा मिळणारा पौकेट मनी आपण सदुपयोगासाठीच वापरावा. शक्य तितका बचत करुन ठेवावा. आणि जेव्हा सढळ खर्च करावासा वाटेल तेव्हा फक्त आणि फक्त कुटुंबावर खर्च करावा. आणि एखाद्या गर्जूस दान दिल्यास सर्वोत्तम. मदत जेवढी कराल तेवढी परतफेड होते. निसर्गात एक शक्ती आहे जे या सगळ्या गोष्टी नियंत्रित करते.